Dit artikel verscheen eerder op foryoumagazine.nl

Jolanda belde me voor een afspraak. Ze had op mijn website gelezen dat ik wandelcoaching aanbiedt en dat leek haar wel wat. Ze vroeg me alleen wel af of ze dat qua conditie vol zou kunnen houden. Ze had net een fikse verkoudheid achter de rug en was nog niet helemaal de oude. Dat was gelukkig geen probleem. De complete sessie duurt dan wel tweeënhalf uur, maar meer dan 1,5 à 2 kilometer leggen we in die tijd niet af. Soms zelfs minder als de cliënt daar fysiek niet toe in staat is. Daarin kon ik haar dus snel geruststellen en we hebben gelijk een datum geprikt voor een wandelafspraak.

Die bewuste dag was het heerlijk weer. Ik begin de wandelcoaching altijd met een kop koffie of thee in het strandpaviljoen vlakbij mijn huis. Dat is altijd een mooi moment om live kennis te maken en om te landen (in het hier en nu te komen) op het stille strand. Jolanda is 32 en worstelde echt met zo’n typisch dertigersdilemma: moest ze kiezen voor een baan, en dus financiële zekerheid, of zou ze haar hartsverlangen volgen en voor zichzelf beginnen? Nadat we onze koffie op hadden, zijn we naar het pad van vertraging gelopen. Door in de natuur te wandelen, kom je tot rust. Geen computer of telefoon die je afleidt, maar de zilte zeewind door je haren. Door langzaam te lopen, ga je ook langzamer nadenken en je bewust worden van wat er gebeurt en wat je nodig hebt. Samen met Jolanda zijn we haar paden gaan lopen. Niet alleen de paden door de duinen, maar ook het pad van wat je nodig hebt, het pad van hoe het nu is, het pad met obstakels en het pad met de mogelijkheden. Daarbij krijg je ook te maken met zijpaden van bijvoorbeeld bepaalde systemen en patronen waar je in vastzit. Elke keer dat we een kruispunt van paden tegenkwamen, maakte Jolanda een keuze vanuit haar hart. Deze methode maakt je bewust van wat je doet en wat je wilt. Je zet stappen om verder te lopen, maar je zet ook stappen in figuurlijke zin. Haar probleem werd inzichtelijk gemaakt, het kwartje viel, de inzichten kwamen en ook de lach en de tranen. Bij het afscheid nemen was ze zichtbaar opgelucht en wist ze wat haar te doen stond. Ze had het zélf ontdekt en dat is ook de kracht van deze methodiek, waarbij ik dankbaar gebruik mag maken van de elementen in de natuur.

Laatst kwam ik Jolanda weer tegen. Ze straalde. Met haar werkgever was ze overeengekomen dat ze haar baan in een jaar tijd rustig af mocht bouwen. Zo had ze alle tijd om haar eigen bedrijf op te bouwen en tot een succes te maken, zonder dat ze in financiële problemen zou komen. Ze heeft weer een duidelijk doel en ik weet zeker dat het haar gaat lukken!